ขึ้นชื่อว่ามาภูเก็ต ดังนั้นเรื่องของกินบอกได้คำเดียวว่า หายห่วง!!! ดังเช่นที่ในเพลงของคุณเอกชัย ศรีวิชัย ร้องไว้ว่า “ของหรอย ของหรอย ของกินภูเก็ตหรอยหรอย” เพราะคนภูเก็ตสมัยก่อนให้ความสำคัญกับเรื่องอาหารการกินมาก จะเห็นได้จากหากใครได้มีโอกาสไปเยี่ยมชมบ้านโบราณ หรือตามบ้านเพื่อนของใครที่สร้างเองตั้งแต่สมัยรุ่นอาก๋ง อาม่าแล้ว จะเห็นได้ว่าห้องครัวของแต่ละบ้านนั้นจะมีขนาดใหญ่มากหากเมื่อเทียบกับห้องครัวตามบ้านโครงการสมัยนี้ อีกทั้งภูเก็ตยังถือว่าเป็นศูนย์กลางความเจริญทางด้านการติดต่อค้าขายมาตั้งแต่อดีต ทำให้มีอาหารให้เลือกหลายหลาย โดยเฉพาะวัฒนธรรมของชาวพื้นเมืองดั้งเดิมที่มีกลิ่นอายของความเป็นจีนฮกเกี้ยนแล้วนั้น ทำให้อาหารพื้นเมืองภูเก็ตมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองมากขึ้น